Wednesday, August 24, 2011

Амжилтын тэмдэглэл- Өдрийн эхлэл

Өдрийн тэмдэглэл хөтлөлгүй цөөнгүй хэдэн жил болжээ. Энэ хугацааг эргээд бодоход юу болоод өнгөрсөн нь нэг л тодорхойгүй байсан мэт санагдах юм. Харин одоо энэ мөчөөс эхлэн амжилтын маань тэмдэглэл өглөө бүр миний блог дээр тавигдан уншигч олны сэтгэлийг хөглөх болно. Энэ өдөр миний амжилтын эхлэл. Би эхний алхмаа аль хэдийн хийчихлээ. Ямар сайхан мэдрэмж вэ?
Би хязгааргүй том хүсэл мөрөөдөлтэй. Түүндээ хүрэхийн төлөө тууштай тэмцэгч болно гэж боддог байлаа. Харин одоо би нэгэнт тэмцэж эхэллээ. Анхандаа шинэ хамт олон дунд ороод гадуурхагдах болов уу гэж дандаа л боддог байсан ч энэ ажилд орохын өмнө огтхон ч тэгж бодоогүй. Зүгээр л би хичээвэл болно, бүтнэ гэдэгт итгэж байсан юм. Бүх юм санаснаар минь болж ажилдаа оруутаа  7 хоногийн дотор жинхлэнэ гэдэг ямар сайхан хэрэг вэ? Хамт олон маань үнэхээр сайхан хүмүүс юм. Шинэ хүн ирэхэд чадах бүхнээ зааж тусалж, бусадтай л адилхан харьцаж байгаа нь үнэхээр сайхан санагдаж байна.
Хэдхэн минутын дараа захирал дээр орж ажлаа шалгуулах гэж байна. Энэ үнэхээр сайн болсон. Надад заавар зөвлөгөө өгч цаашаа би ажиллах улам их тэмүүлэлтэй болно гэдэгт итгэлтэй байна. Би зүгээр нэг өөдрөг сэтгэлтэй охин биш. Би өөдрөг үзлийг өөрийн болгож, хэрэгжүүлж чаддаг өөртөө дэндүү итгэлтэй нэгэн. Тийм ч учраас өглөө бүхнийг аз жаргалтай инээмсэглэлээр угтаж үдэш бүр нүүрэндээ мишээл тодруулан нойрсох гүнж. Аз жаргалын амтыг мэдэрч үзсэн болохоор энэ мэдрэмжийн төлөө би чадах бүхнээ, үгүй ээ чадахаасаа ч илүү ихийг зориулах болно. Би юунд ч шантрахгүй, юунд ч эмзэглэхгүй. Юу ч хийдэггүй хүн алдаа гаргадаггүй юм. Тиймээс алдаа, бэрхшээл бүхэн намайг хурцалж, надад эрч хүч өгөх болно. Өнөөдрийг хамгийн үр дүнтэйгээр өнгөрөөх болно. Хамгийн үр дүнтэй, үр бүтээлтэй өдөр байх болно. Амжилтын хаалгыг нэгэнтээ татсан. Би боломжийг олж харсан. Одоо хэзээ ч, бүр хэзээ ч энэ хаалгаар эргээд гарахгүй. Дараа дараагийн хаалгыг нээх түлхүүрийг би олох л болно. Олоод эзэмшинэ. Түүгээр ч барахгүй тийм хаалгыг, тийм түлхүүрийг бүтээж бий болгох болно.

No comments:

Post a Comment